HOOP

Weet je wat zo gaaf aan de periode die wij als gezin zijn ingegaan is?
Er gebeuren dingen op het moment dat je -in geloof- naar God toe stapt en op Hem alleen leert te vertrouwen. Het gave is dat God zijn zegen verbindt aan wie zich in geloof en hoop op Hem alleen aan Hem willen toewijden. Op momenten als deze leert God je om in te zien dat Hij in staat is om oneindig veel meer te doen dan wij kunnen beseffen of zelfs maar hopen. Op momenten als deze laat God zien dat Hij alleen de Heilige en Almachtige is voor wie geen wonder te groot is.
Zoals al eerder gezegd hadden we niet zelf kunnen bedenken dat onze stap in geloof op deze wijze gezegend zou worden. We hebben uit allerlei onverwachte hoeken hulp gekregen en ondanks dat het er niet goed uit zag met slechts 805,- als eerste salaris, hebben we als gezin merkwaardigerwijs toch steeds genoeg gehad. Daarnaast kregen we uit de meest onverwachte hoek(en) hulp en ondersteuning aangeboden. Zo ook weer gisteren. Het zijn de meeste mensen kleine bedragen maar ze zijn voor ons o zo belangrijk. Zo komen we stukje bij beetje steeds dichter in de buurt bij het verlangen dat we hadden toen we aan dit traject begonnen, namelijk: door minder te werken meer in de dienst van het Koninkrijk van onze God te kunnen betekenen. En dat krijgt steeds meer vorm en dat is echt heel erg gaaf. Gaaf ook omdat er zoveel mensen aan meewerken en zo zie je dat mensen een onderdeel mogen zijn van het werk van de grote God hier op aarde. Omdat Hij zijn zegen er aan verbindt als mensen stappen nemen in navolging van de Here Jezus. Het is mijn gebed dat er meer mensen in deze aanloop naar Pasen radicale(re) stappen in de navolging van Jezus gaan nemen. Hij is het meer dan waard om door de wereld gekend, erkend en verhoogd te worden.
Wow, God is groot! Aan Hem alle eer!

UIC

Ik had geen idee wat me te wachten stond, afgelopen dinsdagavond. Ik was uitgenodigd als gastspreker om een 'praatje' (ja, dat is zoals ze het noemen) te houden bij de jongerengroep U(nited) i(n) C(hrist). Het is een set jongeren uit allerlei verschillende kerken die met een oprecht hart God willen zoeken, loven en prijzen. Dit groepje van 4 man is inmiddels in twee jaar tijd enorm gegroeid en afgelopen dinsdagavond waren ze met 50 man samengepakt in de soos van onze gemeente in Zoetermeer. Het was bijzonder en heel erg gaaf om deze jongelui zo bezig te zien met God en om te zien hoe Hij bezig was met hen. Gaaf was ook dat hetgeen ik voorbereid had radicaal door God uit mijn handen leek te worden genomen... Daar zit je dan.... Maar God wees me op iets anders, ik mocht spreken over Zacharia 3 en het bleek echt precies te zijn wat een aantal mensen nodig bleken te hebben. Achteraf heb ik dan ook een aantal bemoedigende reacties mogen ontvangen dat ze echt aangesproken waren en ze er iets mee konden... En ik maar denken wat er nou precies 'zo vet' was. Maar jongens, wat heb ik genoten. Van jullie aanwezigheid en van God in ons midden die harten wil veranderen en jullie wil inzetten in de bouw van zijn koninkrijk.

Gods zegen,
Roc

Abraham - ga uit!

De vorige post is nog niet droog en daar komt de volgende.. He, zo hoort het, hoor ik iemand denken. De laatste dagen ben ik wat uit het lood geslagen en eindelijk weet ik waar het mee te maken heeft.
Ik ben gevraagd om voor de jeugdgroep United in Christ een praatje (zo noemen ze het zelf) te houden en op de een of andere manier wordt ik (weer) bepaald bij mijn grote geloofsvriend Abram die op reis gaat, die een radicale keuze voor God maakt en op reis gaat naar een land wat hij niet kan zien. Het is te lezen in Genesis 12:1-5. Waarom vraagt God dit? Omdat God dat van hem verlangd. Meer uitleg lijkt hij niet te krijgen, maar is dat ook zo? Ik heb hier al twee keer eerder over gesproken en het is dan ook een bijbelgedeelte wat me meer dan boeit. De man Gods staat voor een dilemma. Een keuze. Moet hij gaan? Moet hij zijn huis en haard verlaten en deze God, die hij verder volgens de tekst niet lijkt te kennen, volgen naar een land waarvan hij de horizon nog niet ziet?
God vraagt ons als gelovigen om gelovig te zijn en om gelovig te gehoorzamen wat hij van ons vraagt. Maar dan toch... De grond waar we ons bevinden is vruchtbaar en we hebben geen gebrek. Wat is dan toch de reden dat hij gaat? Omdat God hem iets beters beloofd. De grote God wordt persoonlijk met Abram en wil hem een belofte geven en hij wil hem zegenen. God zelf geeft aan dat hij Abram (nog geen Abraham) gaat gebruiken in zijn plan met de wereld. 'door u zullen alle volken op de aarde gezegend worden..' En Abram gaat.. Neemt have en gort mee en trekt naar het land van de belofte, waar hij alleen als een vreemdeling doorheen mag trekken. Maar... Romeinen 4:3 zegt: "Abraham geloofde God, en het werd hem tot gerechtigheid gerekend." God rekent het geloof van de mensen die Abrahams radicale geloofskeuze willen volgen tot gerechtigheid.
Ik wilde dit projecteren op die radicale jongeren die vandaag een radicale geloofskeuze willen maken en anders willen zijn in de wereld van vandaag. Die weg willen gaan van Babel en op willen naar het Beloofde Land. En het is goed om daar met ze over na te denken.
"Maar goed, hoe sta je er zelf in, Abraham?" is de vraag die ik van bovenaf gesteld lijk te krijgen. Ik zal het toelichten. Het lijkt er op dat er deuren in de verte lijken open te gaan en deuren dichtbij dicht. We zijn pas gestart met een vriendenkring en we ervaren het feit dat we veel (en vooral ook onverwachte) steun en medeleven uit de verte krijgen als een enorme zegen. Van dichtbij (lees: verwachte) op dit moment zo weinig. Het is een hele rare gewaarwording en eerlijk gezegd doet het ook wel een beetje pijn, maar ook hierin ervaren we dat God ons wil leren om op Hem alleen te vertrouwen en het van Hem te verwachten. Dat doen we dan ook!
Maar... Vraagt God ons om vandaag onze spullen geestelijk te pakken en op te gaan naar nieuwe weidegrond? Het lijkt er steeds meer op. God weet het. En deze Abram wil volgen.

Gods zegen!

BLOG

Nadat we gisteren weer ergens enorm verwend zijn (wat kan die Frans koken!!!) werd ik natuurlijk door onze superblogger, vriend J., aangesproken op de content van mijn webruimte.. Ja, die is eerder leeg dan vol en ja daar kan ik een hoop van leren als ik naar hem en naar de inhoud van zijn prachtige webstek kijk. Tijdens het eten gisteravond stuntte gastheer F. met de hobbybrander om zo een waanzinnige creme brulée op tafel te toveren en hup: vriend J. maakt er een filmpje van en dat staat 's avonds direct voor de hele wereld te bekijken. Petje af voor de wijze waarop hij dat doet. Kan ik een hoop van leren.
O ja.. Vanavond ga ik nog iets over ons plaatsen om de daad maar eens bij het woord te voegen.

Wie de capriolen van chef F. met eigen ogen wil aanschouwen: www.eeuwigheid.nl

Nieuwe vriendenbrief
Lieve familie, vrienden en kennissen,

Onze Situatie

Nadat we vorige maand gestart zijn met het oprichten van een vriendenkring is de start ronduit hoopvol. We zijn heel erg dankbaar met de steunbetuigingen die we tot op heden hebben ontvangen en voelen ons echt gedragen. Het is echt geweldig om je op spannende momenten gesteund te weten!

Ons Gezin

We zijn met Amarantha op een tweetal scholen geweest en de keuze is gevallen op het katholieke Alfrink College. De open avond was overtuigend en we hebben samen met haar nagedacht over wat nu het beste voor haar zou zijn. Op het Alfrink komt ze op een school waar in het begin heel strak op de kinderen wordt gelet en ze via klassikaal (en zeer gestructureerd) onderwijs langzaamaan leren om zelfstandig te zijn. Wij denken mede om die reden de juiste keuze te hebben gemaakt, maar eigenlijk gaf ze zelf ook al aan een voorkeur voor deze school te hebben omdat ze zich er meer op haar gemak voelde als op het ONC.
Met Serena gaat het eigenlijk altijd goed en ook Joah wordt een leuke knul. We merken dat de rust die er in huis ontstaan is met het wegvallen van het oppaswerk van mama hem zichtbaar goed doet. Ook zijn bord met picto’s doet het erg goed. Hij gaat heel erg vooruit en dat is een zegen.

Werk

Er waren wat mensen ongerust over mijn gezondheid. Ik kan alleen maar zeggen dat de periode van verplichte rust me heel erg goed heeft gedaan. Ik kom echt weer tot mezelf en voel me uitgerust en gezond. Eind februari ben ik –zoals het nu gaat - weer volledig (32 uur) aan het werk.

Opleiding

We zitten in een drukke tijd. De komende weken krijg ik het nodige te doen. Een tentamen christologie op 15 februari, en daarbij moet ik ook twee schrijfopdrachten inleveren. Daarnaast ben ik bezig met een levensverhaal te schrijven voor het vak psychologie. Wie deze en/of andere opdrachten wil lezen, kan me hierover mailen. Uiteraard zal ik ze dan zo snel mogelijk toesturen. (per mail)

Stage

De eerste start is super. Echt, helemaal klasse. We zijn vriendelijk opgevangen en we hebben echt het idee dat we hier op dit moment moeten zijn om mee te helpen de wederopbouw van deze gemeente gestalte te geven. Vanaf maart komen er voor mij diverse leuken dingen voorbij: huwelijkscatechese, doopcatechese en de alphacursus.

Agenda:

17 februari in Gouda

Deze spreekbeurt is komen vervallen op verzoek van de Raad. Momenteel gaat de gemeente het ‘Project Shalom’ in, concreet betekent dit dat ze geen ‘eigen sprekers’ (klinkt goed he?) laten spreken om het project kracht bij te zetten. De beurt en het thema worden later ingepland. Ook worden er binnenkort meer beurten in ook andere gemeenten ingepland. Waar en wanneer horen jullie nog van me door middel van een brief.
Voor gemeenten en gemeentewerkers: ik ben van eind februari tot en met eind mei beschikbaar voor het verzorgen van spreekbeurten. In juni ga ik D.V. drie keer in Gouda voor (1, 15 en 29) en houd ik hierom de agenda verder leeg.

Vanaf 7 april - Alpha cursus in Gouda.

Kent u nog mensen die meer van het christelijk geloof willen weten en de cursus elders net hebben gemist? Ze zijn bij ons van harte welkom om het hele alpha-traject mee te lopen.

Persoonlijk - 7 maart

Op deze dag hoopt Rocco 31 jaren jong te worden. Vanzelfsprekend is iedere vriend uitgenodigd. Graag horen we of je komt en zo ja, wanneer en hoe laat (i.v.m. de planning en de versnaperingen). Iedereen is welkom!

Dankpunten

- Voor de tot op heden ontvangen steun.

- De rust die het ziek zijn met zich meebracht is echt een weldaad gebleken. Het is alsof ik van bovenaf even pas op de plaats moest maken.

- Dat we samen met Amarantha een weloverwogen keuze mochten maken voor een school.

- Dat de stage in Gouda zo goed begonnen is.

Gebedspunten

- Ondanks dat de steun die we tot op heden ontvangen hebben geweldig is, is het nog niet genoeg om ons hoofd boven water te houden. We bidden gelovig dat onze Heer er in zal voorzien. Bid dat mensen die het om wat voor reden vergeten zijn, ons alsnog de steun die ze overwegen toe zullen zeggen.

- Dat er een volledig herstel zal zijn van Rocco’s oververmoeidheid.

- Dat de stage in Gouda naar Gods doel met deze gemeente (en met ons) mag leiden.

- Dat praktijkbegeleider Arie Davidse helemaal genezen mag en daar ook de tijd voor zal krijgen.

- Dat het gezin aansluiting mag krijgen in Gouda.

Dat Ilonka verder mag groeien op de kring van Hanneke Eijgendaal en Lyda van Leeuwen.

Gods zegen!
De Familie Rausch
Rocco en Ilonka
Amarantha, Serena en Joah

Gmail

Je hoort allerlei verhalen over gmail. Meer advertenties, mensen die met je meelezen en wel meer van die rare dingen die je van een andere gratis mailbox zoals hotmail niet gewend bent. Tenminste, ik niet. U wel? Goed, ik wilde ook een gmailbox, omdat iedereen die al had. (Ben helemaal geen kuddedier hoor.. hahaha) Lekker makkelijk, lekker m'n eigen naam, omdat niemand anders zo heet. Op zulke momenten ben je echt blij dat je geen Jan Jansen -of iets soortgelijks- heet. Leuk, voor iedereen makkelijk te onthouden en bovendien: gratis!

Nu heb ik dus ook zo'n box (roccorausch@gmail.com) en er is iets gebeurd wat ik nog nooit eerder gezien heb. Op 1 februari kreeg ik maar liefst drie mails binnen dat er vakanties waren geboekt. Ik, in der veronderstelling dat misschien een vriend ons een vakantie gunde, ging natuurlijk snel kijken. Is er dus een grappenmaker geweest die op mijn gmailadres de hele maand december op drie verschillende adressen onder de pannen wilde zijn!?! Uiteraard ben ik gelijk gaan mailen naar de desbetreffende firma's en gelukkig reageerde er twee heel snel met hun bevestiging van de annulering. Sinds die dag was ik het een beetje vergeten. Totdat vandaag de schriftelijke bevestiging van Sunparks op de mat viel.. Ik gelijk bellen >>> geen gehoor.. Ik gelijk mailen >>> geen reactie..

Daar zijn we mooi klaar mee. Gmail.
Doe mij maar hotmail. Is ook niks, maar dan liggen je gegevens tenminste niet op straat.
Of zou het ergens anders aan liggen?

De vriendenbrief
Lieve familie, vrienden en kennissen,

Onze Situatie

Een spannende tijd is aangebroken voor ons als gezin. Zoals jullie weten ben ik in 2005 gestart met Bachelor-opleiding Theologie aan het ETF (Evangelisch Theologische Faculteit) en nu zijn we aangekomen in de hoofdfase van de opleiding. In deze hoofdfase moet een student mee gaan draaien op alle vlakke van kerkelijk werk in een gemeente, en dat is precies wat we dit jaar samen in de CAMA gemeente Gouda gaan doen.

Ons Gezin

We zijn dit jaar alweer 11 jaar getrouwd, en we hebben drie plaatjes van kinderen gekregen. Dit zijn Amarantha (11), Serena (9) en Joah (3).Op de foto’s op de pagina’s kunnen jullie alvast een beetje kennis met ze maken.
Amarantha gaat volgend jaar naar de middelbare school. Ze is getest voor het VWO en ze is hierom uitgekozen om 1 dag per week mee te lopen in brugklas van het Oranje Nassau College. Het is een knappe en intelligente meid die het goed doet op school en dat maakt ons als ouders erg trots. Het komende jaar moet ze kiezen naar welke school ze zal gaan en dat is spannend voor haar en voor ons.
Serena vermaakt zich prima op basisschool ‘het Noordeinde’ en vooral haar sociale kwaliteiten worden door iedereen geroemd. Ze ziet om naar iedereen en ze is de sociale spil van de klas. Het maakt ons erg blij dat ze een echt hart voor mensen heeft.
Joah zit op de peuterspeelzaal en deze maakt hij drie dagen per week onveilig. Het is een druk en ondernemend ventje wat altijd het middelpunt van de belangstelling naar zich toe weet te trekken en u ziet: de appel valt ook hier niet erg ver van de spreekwoordelijke boom..

Werk

Momenteel ben ik alweer bijna 3 jaar werkzaam als verkoper van Televisies in de Media Markt. Gelukkig zijn alle tv’s alleen maar platter en lichter geworden, dus van het gesjouw van de zware tv’s van vroeger zijn mijn collega’s en ik gelukkig verlost. Wat ook leuk is, is dat het een groeimarkt is, en dat iedereen tegenwoordig zo’n ding lijkt te willen hebben. Juist daarom ook is het werk gewoon leuk en divers.

Opleiding

Zoals gezegd ben ik in 2005 begonnen aan de opleiding ETF en eigenlijk is er vanaf het begin van mijn geloofsleven een enorm verlangen geweest om meer van de Here Jezus te weten te komen. Daarmee was eigenlijk ook gelijk het

verlangen om met mijn geloof iets voor anderen te betekenen geboren. Nadat in een aantal gelegenheden bleek dat ik een bijzondere gave had gekregen om zeer diverse mensen te vertellen over wat ik geloof en wat dit voor hun kon betekenen is dit verlangen van bovenaf bevestigd. Geloof werd een soort ‘vurige hobby’, een passie, en nu is er het verlangen om van deze geweldige passie ook werk te gaan maken.

Stage

Het komende jaar gaan we als gezin stage lopen in onze zustergemeente in Gouda. Het is de bedoeling dat ik een dag in de week met een voorganger meeloop en dat ik in de hele breedte van het kerkelijk werk ingezet ga worden. Oftewel van: prediking tot en met pastoraat. Het is een uitdaging om nu eens te kijken wat het werk allemaal inhoudt en wat het betekent als het je werk is. Het leukste is misschien wel dat we deze stap heel bewust als gezin nemen en dat samen aan de slag willen. Verder zijn de eerste contacten met CAMA-pionier Arie Davidse heel erg vruchtbaar en ik heb echt het idee dat we hier moeten zijn. Er is een klik met zowel gemeente als met de voorganger en dat biedt perspectief.

Situatie GEWENST

De meest ideale situatie is er een waar ik zoveel mogelijk met thuis en met de studie bezig kan zijn. Het zijn de momenten van schakelen tussen werk, gezin en studie die deze vorm van studeren zo zwaar maken. Op dit moment zijn wij er van overtuigd geraakt dat we moeten kiezen voor ons gezin en voor de studie. Nu, om dat mogelijk te maken willen we een vriendenkring oprichten. Een kring van mensen die ons wil ondersteunen in tal van zaken. In de eerste plaats in is dat gebed. We geloven dat gebed de motor van Gods Koninkrijk is en dat onze God de gebeden van zijn kinderen, verhoort. In de tweede plaats mensen die ons willen ondersteunen in materiele zin, zodat het ook financieel mogelijk wordt om deze stap in geloof te maken. Deze stap willen we graag samen met u nemen.

Situatie TOEKOMST

Het komende jaar zal een jaar van uitdagingen worden, voor ons allemaal. We willen met dit jaar toewerken naar waar we eigenlijk het liefst naartoe willen: Een baan in het werkveld waarvoor je aan het leren bent, en waar ons hart gewoon ook ligt. Het komende jaar zal een mooie test worden om te kijken waar we als gezin staan en het verlangen om het werk te gaan doen is groot. We hebben het idee dat we de juiste stappen genomen hebben en we willen u allemaal op de hoogte gaan houden van de vorderingen die we als gezin maken en de werkzaamheden die we ondernemen door middel van deze nieuwsbrief. Gods rijke zegen!

Zooooooo.. Dat is lang geleden.
Mei 2007 het laatste bericht geplaatst. Ach, en wat maakt het eigenlijk uit?
Sinds die tijd is er veel veranderd en is er te veel gebeurd om dit nu even snel neer te typen.. Maar goed, een beetje gedwongen door vriendenbrief die ik rond heb gestuurd ben ik nu min of meer verplicht om deze 'webstek' ook te voorzien van inhoud. De komende tijd ga ik me weer verdiepen in de materie en het is mijn hoop (jaja.. daar is-tie weer) dat de blog er de komende tijd steeds beter en professioneler (misschien ook confessioneler..?) uit gaat zien. In ieder geval is er een vurig verlangen om er eens lekker mee aan de slag te gaan, en ja die hoop, die doet leven.

Gods zegen!
Rocco